همیشه یک علامت هشداردهنده برای هر عملکرد غیرمعمول و ناصحیح در بدن به نام "درد" وجود دارد.
معمولا نیروهای زیاد باعث درد مداوم و بیش از حد معمول می‌شوند. منظور از حد معمول این است که اغلب بیماران در روزهای اول درمان و یا در طول درمان ارتودنسی، در ناحیه دندان‌ها مقداری درد دارند که این دردها معمولا زود از بین می‌روند و بیمار به نیروهای وارده توسط دستگاه‌‌های ارتودنسی عادت می‌کند، به‌ طوری که تا پایان درمان احساس درد نخواهد داشت. به طورکلی ممکن است بیماران در روزهای اول این درد را هنگام جویدن غذا احساس کنند که بعد از چند روز کم شده و از بین می‌رود.دستگاه‌های ارتودنسی با اعمال نیرو روی دندان موجب جابه جایی آنها می‌شوند. این نیروها در حد نیروهای قابل تحمل بدن هستند و دندان پزشک با اطلاع کامل از میزان آنها و محاسبه با روش‌های خاص درمانی اقدام به اعمال آنها می‌کند. پس از هر جلسه درمانی درد اندکی به وجود می آید که علت آن فعال‌سازی دستگاه توسط دندان پزشک است. معمولا این درد 24 تا 48 ساعت به طول می‌انجامد و تا فعال‌سازی بعدی از بین می‌رود. برای رفع این درد می‌توان مسکن مانند استامینوفن مصرف کرد. استفاده کوتاه مدت از داروهای ضدالتهاب هیچ‌گونه مغایرتی با درمان‌های ارتودنسی ندارد (استفاده بلند مدت از داروهای مسکن توصیه نمی‌شود). بهتر است در مورد استفاده از دارو جهت کنترل درد با پزشک معالج مشورت کرد؛ چون بعضی داروها سرعت حرکات ارتودنسی را کاهش می دهد.